ਉ

ਪੰਜਾਬੀ

ਉਚਾਰਣ

ਉ

ਨਿਰੁਕਤ

ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਤੋਂ (ਉਦ, ਉਤਾਂਹ

ਅਰਬੀ ਤੋਂ

ਨਾਂਵ

ਉ (ਪੁਲਿੰਗ)

1. ਬ੍ਰਹਮਾ
2. ਵਿਸ਼ਨ
3. ਸ਼ਿਵ

ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ

ਉ

1. ਅੱਗੇ ਜਾਂ ਉਪਰ। ਉਦਾਹਰਨ: ਉੱਪਰ, ਉਤਾਂਹ, ਉਛਲਣਾ, ਉਸਰਨਾ ਅਾਦਿਕ

ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ

ਉ

1. ਭੀ, ਪੁਨਹ

ਪੜਨਾਵ

ਉ

1. ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਕਰਤਾ-ਕਾਰਕ ਦਾ ਚਿੰਨ੍ਹ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ: ਅਲਾ-ਉ-ਦੀਨ
2. ਜੋ ਓ,ਔ ਨਾਲ ਵਟਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ-ਉਸ ਥਾਂ, ਔਸ ਥਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉੱਥੇ
3. ਪੁਰਾਣੀ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਜੋ ਹੋੜੇ, ਕਨੌੜੇ, ਮ, ਯ, ਵ, ਅਤੇ ਵਾਉ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨਾਂ:
   1. ਹੋੜਾ: ਕਰੋ = ਕਰਉ, ਜਪੋ = ਜਪਉ
   2. ਕਨੌੜਾ: ਔਰ = ਅਉਰ, ਹੌਮੈ = ਹਉਮੈ, ਜੌ = ਜਉ
   3. ਮ: ਕਮਲ = ਕਉਲ, ਭ੍ਰਮਰ = ਭਉਰ
   4. ਯ: ਆਯੁਖਾ (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ) = ਆਉਖਾ
   5. ਵ: ਅਵਗੁਣ = ਅਉਗੁਣ, ਦੇਵ = ਦੇਉ, ਵਕਰ = ਉਕਰ, ਵੁਜ਼ੂ= ਉਜੂ
   6. ਵਾਉ:

ਅਵ੍ਯਯ

ਉ

1. ਅਚਰਜ, ਵਿਸਮਯ, ਹੈਰਾਨੀ। ਉਦਾਹਰਨ: ਉ!
2. ਸੰਬੋਧਨ। ਉਦਾਹਰਨ: ਉ ਕਾਕਾ ਉਰੇ ਆ।