ਸੂਤ
ਪੰਜਾਬੀ ਸੋਧੋ
ਉਚਾਰਨ ਸੋਧੋ
noicon | (file) |
ਨਿਰੁਕਤੀ ਸੋਧੋ
ਵਿਸ਼ੇਸ਼/ਕ੍ਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (noun, masculine) ਸੋਧੋ
ਸੂਤ
- . ਸੁਤਰ, ਧਾਗਾ, ਤਾਗਾ; #. ਵੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਧਾਗਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਰਾਜ ਸੇਧ ਵੇਖਦੇ ਜਾਂ ਜਿਸ ਨਾਲ ਤਰਖਾਣ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲਾਉਂਦੇ ਹਨ; #. ਮੱਕੀ ਦੀ ਛੱਲੀ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਨਿਕਲੇ ਵਾਲ; #. ਇੰਚ ਦਾ ਚੋਥਾ ਹਿੱਸਾ, ਤੱਸੂ, ਬਹੁਤ ਕਮ ਮਿਣਤੀ (ਸੂਤ ਕੁ, ਸੂਤ ਭਰ), #. ਜਨੇਊ (ਸੂਤ ਪਾਇ ਕਰੇ ਬੁਰਿਆਈ); #. ਪ੍ਰਬੰਧ, ਇੰਤਜਾਮ, #. ਪਰਸਪਰ ਪ੍ਰੇਮ, ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ, ਸਲੂਕ, ਮੀਜਾ, ਰਲੀ ਮਰਜ਼ੀ, ਸੁਲ੍ਹਾ; #. ਰੀਤ, ਰਿਵਾਜ, ਮਰਯਾਦਾ, ਸੰਜਮ 'ਹੁਤੋ ਸੰਸਾਰ ਸੂਤ ਇਹ ਦਾਸਾ'; #. ਸੂਤ੍ਰ ਆਕਾਰ ਦੀ ਮਠਿਆਈ ਜੋ ਖੰਡ ਵਿਚ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਸੇਂਵੀਂ, ਨੁਗਦੀ (ਲਡੂਆਂ ਅਰ ਸੂਤਭਲੇ ਜੁ ਬਨੇ); #. ਪਤਾਲੂ, ਨਲ; #. ਠੀਕ, ਦਰੁਸਤ, ਫਿੱਟ; #. ਰੁਕ ਸਿਰ, ਰੁਖ ਸਿਰ
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ Punjabipedia| Gurmukhifontconferter | Punjabigyan
- ↑ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼, ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਭਾਗ ਪੰਜਾਬ, ਪਟਿਆਲਾ
- ↑ ਅਰਬੀ–ਫ਼ਾਰਸੀ ਵਿੱਚੋਂ ਉਤਪੰਨ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ (ਸਰੋਤ ਤੇ ਵਿਆਖਿਆ ਸਹਿਤ), ਪਬੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ
- ↑ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ-ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼, ਪਬੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ
- ↑ ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ